O zaletach chusty animacyjnej chyba nikomu
nie muszę mówić:) Samo pojawienie się chusty wprowadza wśród dzieci ekscytację
i radość. Dlatego dość często wykorzystuję ją na zajęciach. Poniżej kilka
moich (oraz dzieci) ulubionych zabaw:)
"Słońce świeci - pada deszcz"
Dzieci stoją w kręgu i trzymają chustę.
Wszyscy w równym tempie wachlują chustą w górę i w dół wymawiając słowa:
"słońce świeci". Kiedy nauczyciel wymawia słowa: "pada
deszcz" wszystkie dzieci podnoszą szybko chustę w górę i chowają się pod
nią (jak pod parasolem), a chusta nakrywa dzieci.
"Wszyscy którzy..."
Dzieci stoją w kręgu i trzymają chustę.
Można nią lekko wachlować. Nauczyciel wypowiada różne zdania, a dzieci, które
się z nimi zgadzają przechodzą pod chustą na drugą stronę, np. "Pod chustą
przechodzą wszyscy, którzy mają urodziny w maju".
"Kwiat"
Chusta leży na dywanie, dzieci stoją w
kręgu i ją trzymają. Jedno dziecko wchodzi na chustę i siada na środku.
Pozostałe dzieci idą w kole i okręcają chustą dziecko (do poziomu szyi). Na
znak nauczyciela wszyscy szybko cofają się do tyłu i ciągną za chustę - dziecko
w środku rozwija się.
"Rekin"
Dzieci stoją w kręgu i trzymają chustę na
wysokości pasa. Jedno dziecko jest rekinem i wchodzi pod chustę, a drugie
dziecko jest ratownikiem, który chodzi dookoła dzieci. Rekin łapie dzieci za
nogi i próbuje je wciągnąć pod chustę, a ratownik musi je przed tym chronić i
"wyrywa" je z objęć rekina. Dziecko, które zostanie wciągnięte pod
chustę jest rekinem. Ratownik, który nie uratuje osoby zostaje zmieniony.
"Gonimy kolory"
Chusta leży na dywanie, dzieci siedzą w
kręgu. Nauczyciel recytuje wierszyk:
"Pada deszczyk, słonko świeci,
kolorowo jest na niebie.
Tęczę podziwiają dzieci,
jeden kolor jest dla ciebie." (M.
Bogdanowicz)
Na końcu nauczyciel wymawia jeden kolor, a
dzieci, które przy nim siedzą obiegają chustę dwa razy i starają się jak
najszybciej wrócić na swoje miejsce. Dziecko, które jako pierwsze dotrze na
swoje miejsce prowadzi dalej zabawę.
"Tańcząca chusta"
Dzieci stoją w kręgu i trzymają chustę.
Muszą nią poruszać w rytm muzyki. Najlepiej dobrać melodie kontrastujące ze
sobą - szybką i wolną, głośną i cichą, wysoką i niską, itd.
"Chodzenie po fali"
Chusta leży na dywanie, dzieci siedzą w
kręgu i ją trzymają. Jedno dziecko próbuje przejść na drugą stronę chusty kiedy
pozostałe dzieci mocno nią wachlują.
"Falowanie"
Dzieci stoją w kręgu i trzymają chustę.
Falują nią w taki sposób, aby nie spadł leżący na niej przedmiot, np. piłka,
balon (musimy wtedy zawiązać otwór w środku chusty). Można też bawić się w
celowanie przedmiotem do otworu w chuście - dzieci muszą tak falować, aby piłka
do niego wpadła.
"Kolorowa karuzela"
Dzieci stoją w kręgu i trzymają chustę.
Przesuwają ją w lewo lub w prawo, w dość szybkim tempie. Nauczyciel mówi
określony kolor, a dzieci, które go w danym momencie trzymają przechodzą pod
chustą na drugą stronę.
"Kot i myszka"
Dzieci stoją w kręgu i trzymają chustę na
wysokości pasa. Jedno dziecko jest myszką i wchodzi pod chustę. Drugie dziecko
jest kotem i porusza się dookoła chusty. Kot musi złapać myszkę, czyli
dotknąć go przez chustę. Dzieci podnoszą i opuszczają chustę – utrudniają kotu
złapanie myszki.
Do przygotowania wpisu wykorzystałam książkę: M. Bogdanowicz, D. Okrzesik, "Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne", Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2011. Jest to świetna książka, zawiera wiele pomysłów na zabawy z dziećmi. Dzięki niej przygotowałam już mnóstwo scenariuszy zajęć ruchowych:)
Już teraz zapraszam na kolejny post, w którym podzielę się moimi ulubionymi zabawami z innym rekwizytem:)
Metodę W. Sherborne znałam, ale nie wiedziałam, że ta książka jest taka fajna. Myślałam, że to kolejna książka z teorią, ale mile się rozczarowałam. Jest już na mojej półce. Dziękuję za polecenie :)
OdpowiedzUsuńCieszę się, że zainspirowałam i mogłam pomóc:)
UsuńBardzo fajnie napisane. Jestem pod wrażeniem i pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń